Czym jest zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego?
Zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego jest także określany jako dysbakterioza górnego odcinka przewodu pokarmowego. Jest to stan, który może mieć poważne konsekwencje zdrowotne, a do tego towarzyszą mu nieprzyjemne objawy. Na czym dokładnie polega ta choroba, jakie są jej objawy oraz jak wygląda jej leczenie?
Czym jest zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego?
Zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego[1] jest to patologia, która polega na nadmiernej kolonizacji jelita cienkiego poprzez drobnoustroje, zasiedlające jelito grube. W wyniku pojawienia się tej patologii dochodzi do zaburzeń trawienia niektórych składników pokarmowych i w związku z tym dochodzi także do nieprawidłowości wchłaniania z następczymi niedoborami zarówno składników odżywczych, jak i mikroelementów.
Jeśli organizm człowieka funkcjonuje prawidłowo, to w jego jelicie cienkim znajduje się niewielka ilość bakterii. Jednak u niektórych pacjentów łatwiejsze staje się przechodzenie bakterii z jelita grubego. Do tego poprzez zmianę warunków, które panują w jelicie cienkim, zaczyna się ich intensywne namnażanie. W związku z rozrostem bakterii w jelicie cienkim zaczynają pojawiać się różne nieprawidłowości. Na przykład bakterie zaczynają zużywać witaminę B12, a to przyczynia się do jej niedoborów.
Objawy zespołu rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego
Najczęściej występujące objawy przy tej chorobie[2] to:
- biegunka tłuszczowa przewlekła,
- spadek masy ciała,
- ból brzucha,
- osłabienie oraz bladość wywołane niedokrwistością,
- zaburzenia nerwów obwodowych związane z niedoborem witaminy B12,
- wzdęcia albo gazy,
- obrzęki, które powstają w wyniku niedożywienia białkowego,
- osteopenia, osteoporoza oraz tężyczka związane z niedoborem witaminy D,
- zmiany skórne, a także zaburzenia widzenia, które wynikają z niedoboru witaminy A,
- wtórne zmiany skórne oraz narządowe.
Leczenie zespołu rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego
Leczenie tej choroby polega na zmniejszeniu liczby bakterii, które znajdują się w jelicie cienkim. W tym przypadku najczęściej stosowana jest antybiotykoterapia oraz (jeżeli jest to możliwe) leczenie choroby podstawowej, a do tego usunięcie czynników, które mają wpływ na rozrost bakterii. Podczas leczenia konieczne może być także uzupełnianie niedoborów witamin oraz łagodzenie objawów za pomocą leków. Korzyści może przynieść również stosowanie odpowiedniej diety.
Objawy, takie jak wzdęcia oraz gazy, można eliminować za pomocą środków, które mają w swoim składzie symetykon. Substancja ta powoduje rozbijanie pęcherzyków gazu, które nagromadziły się w przewodzie pokarmowym, a poprzez to są one łatwiej wchłaniane przez ściany jelit lub też wydalane na zewnątrz. Bardzo dobrym preparatem na takie problemy jest Espumisan, a jest to lek dostępny w aptece bez recepty.
Ma on postać małych kapsułek, które są łatwe do połknięcia i zawierają substancję chemicznie obojętną, która działa powierzchniowo i nie wchodzi w żadne reakcje chemiczne. Poza tym symetykon nie wchłania się po podaniu doustnym i jest wydalany w niezmienionej postaci po przejściu przez układ pokarmowy. W związku z tym lek ten mogą stosować kobiety w ciąży i może być przyjmowany z innymi preparatami. W jego składzie nie ma cukru, więc mogą go też zażywać osoby z cukrzycą.
Referencje:
Bartuzi M., Ukleja-Sokołowska N., Rola przerostu bakteryjnego jelita cienkiego w nietolerancjach pokarmowych [w:] „Alergoprofil”, 2021, Vol. 17, Nr 2.
Okuniewicz R., Moos Ł., Brzoza Z., Zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego [w:] „Postępy mikrobiologii”, 2021, 60, 3.
[1] R. Okuniewicz, Ł. Moos, Z. Brzoza, Zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego [w:] „Postępy mikrobiologii”, 2021, 60, 3, 203-209.
[2] M. Bartuzi, N. Ukleja-Sokołowska, Rola przerostu bakteryjnego jelita cienkiego w nietolerancjach pokarmowych [w:] „Alergoprofil”, 2021, Vol. 17, Nr 2, s. 34-38.